«Εστιατόριο ΦΟΙΝΙΚΑΣ: Σας σερβίρουμε το δικό μας, ντόπιο τραπέζι»
Πώς μπορεί άραγε το Μενού εστιατορίου ενός πολυτελέστατου και ιδιαίτερα φινετσάτου ξενοδοχείου, στο υπέροχο νησί της Νάξου, να γίνει σημείο αναφοράς; Αν και ουσιαστικά μου ζητήθηκε η γενικότερη κειμενογραφική επιμέλεια του Μενού, αποφάσισα να το ρετουσάρω και να το «δώσω» αλλιώς. Πήρα πρωτοβουλία, ζήτησα και μίλησα με τον ίδιο τον σεφ, έμαθα σε συμπυκνωμένη έκδοση την ιστορία των ντόπιων οι οποίοι προμηθεύουν με τα καλούδια τους την κουζίνα του εστιατορίου «Φοίνικας» και, κατόπιν, σήκωσα κι εγώ τα μανίκια.
Δεν μπήκα κουζίνα. Πήρα την «πένα» μου κι έπλασα για κάθε ένα πιάτο ξεχωριστά, μια μικρή αφήγηση. Ως πελάτισσα, εκείνο που μου λείπει σε σταθερή βάση από τα Μενού των λογιών φαγάδικων, είναι η τελική γεύση. Μάλιστα, σερβίρετε «χάντρες του αγρού», αλλά τι γεύση έχουν; Οξύτητα; Ποια πρώτη ύλη υπερισχύει; Είναι «βαρύ» το πιάτο, χορταστικό; Κάπως έτσι, λοιπόν, λαμβάνοντας τις κατάλληλες πληροφορίες απευθείας από την πηγή, συνέθεσα ιστορίες ελκυστικές, μα πάνω από όλα χρηστικές για τους πελάτες του εστιατορίου!
Επίσης, ύφανα έναν Πρόλογο, σαν άλλο καλωσόρισμα αλλά κι έναν Επίλογο με αναλυτική αναφορά στον κάθε (ν)Αξιώτη προμηθευτή του εστιατορίου. Τέλος, πρότεινα μια σειρά από σλόγκαν, ώστε να διαλέξει ο πελάτης εκείνο που τον αντιπροσωπεύει ευστοχότερα για το εστιατόριο του μπουτίκ ξενοδοχείου του.
